Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009

sτο Salento

Όπως λοιπόν δείχνει ο χάρτης στο προηγούμενο post, Αφού πατήσουμε σε Ιταλικό έδαφος και πάρουμε μερικές ανάσες να ανασυγκροτηθούμε, καβαλάμε τις μηχανές, και φεύγουμε απ' τοBrindisi αφήνοντάς το να το δούμε τελευταίο, (για πολλούς λόγους), διανύουμε 40 χιλιόμετρα ως το Lecce


Το πρώτο πράγμα που μας κάνει εντύπωση αφήνοντας το λιμάνι, είναι οι δρόμοι.
Ακούγοντας τόσα χρόνια για τους «περίφημους Ιταλικούς δρόμους», ένοιωσα απογοήτευση και οργή. Οι Ελληνικοί δρόμοι είναι αν όχι καλύτεροι, της ίδιας ποιότητας. (σκέφτηκα). Αν και δεν ξέρω τι γίνετε στον Βορρά, μην αλλάξετε αμορτισέρ κι ελαστικά πριν πάτε στην Νότια Ιταλία. Λυπηθείτε τα.



(Οι λακκούβες, τα σαμάρια και η ομολογουμένως καλή άσφαλτος θα τα καταστρέψουν).
Δείτε το παραπάνω video για να καταλάβετε.
Εκτός απ τις ελάχιστες στροφές και τις ανωμαλίες του οδοστρώματος, παρατηρήστε τους ανεμοθώρακες στα σημεία που υπάρχουν δυνατοί άνεμοι. Παράλληλα δείτε ότι όσα αυτοκίνητα υπάρχουν στον δρόμο, άσχετα με το πόσα χιλιόμετρα πηγαίνουν, κινούνται όλα δεξιά. Αριστερά βγαίνει κανείς μόνο για να κάνει προσπέραση.

Σημειωτέων. Αν έχετε μικρή πείρα σε ταξίδια εκτός Ελλάδας, προτιμήστε να έρθετε εξοπλισμένοι με “GPS”.

Αφού βγείτε απ’ το λιμάνι, θα βρεθείτε σε ένα σχεδόν δαιδαλώδες δίκτυο κλειστών αυτοκινητόδρομων. Μια λάθος έξοδος σημαίνει παράκαμψη αρκετών χιλιομέτρων ενώ η σήμανση μέσα στους οικισμούς σχεδιάστηκε μάλλον για «τουριστική περιήγηση».
Φτάνοντας στο Lecce, θα βρεθείτε σε μια πλατεία που δεν ξέρω για ποιον λόγο, οι Ιταλοί οδηγοί βγάζουν όλη τους την «Καφρίλα». Στο συγκεκριμένο σημείο, κανείς δεν θα σου παραχωρήσει την θέση σου στον δρόμο αν δεν την κατακτήσεις. Εκεί μου ήρθε ακούσια στο μυαλό η γνωστή ρύση: “Unna fats a Unna rats a” Τα πράγματα όμως, δεν είναι καθόλου έτσι τελικά.

Αυτή η πόλη, (το Lecce), είναι το αστικό κέντρο της περιοχής. Δεν προτείνω λοιπόν σε καμία περίπτωση το να μείνετε εκεί. Τα καλύτερα της αυτή η πόλη τα δίνει στον επισκέπτη. Όχι στον κάτοικο. Έστω και προσωρινό.

Διανύοντας τα 20 χιλιόμετρα ακόμα όπως σας προτείνω, φτάνετε στην Galatina,

με αποτέλεσμα να βρείτε κατάλυμα κάθε επιπέδου σε σαφώς καλύτερες τιμές. (Αφού πρόκειται για λιγότερο ανεπτυγμένο τουριστικά μέρος). Σημείωση. Πριν κλείσετε δωμάτιο ελέγξτε τις πρίζες. Δεν έχει καθόλου πλάκα το να μην μπορείς να φορτίσεις το κινητό σου. Εφ’ όσων λοιπόν θέσετε την βάση σας στον γραφικό και ήσυχο οικισμό,

είστε έτοιμοι να εξερευνήσετε και ν’ ανακαλύψετε τις χαρές και τις ομορφιές της
Grecia Salentina ή αλλιώς Repubblica Salentina Προτείνω ανεπιφύλακτα να ξεκινήσετε την περιήγηση σας με μια επίσκεψη στην εκκλησία της Santa Caterina Στην συνέχεια, μπορείτε να πεταχτείτε ως το Corigliano dOtranto να δείτε το Castello de Monti


αφού πιείτε τον dopio (διπλό) lugo (με παραπάνω νερό) espresso σας, στο καφενεδάκι απέναντι και δοκιμασετε και pastitsato,



Ο επόμενος προορισμός που προτείνω είναι να πεταχτείτε μέχρι την Gallipoli (πόλη δημιουργημένη απ’ τους αρχαίους Έλληνες).


Σας εφιστώ την προσοχή όμως, ιδιαίτερα αν δοκιμάσετε να φάτε σ’ αυτό το μέρος.

Είσαστε τουρίστες που βρίσκονται σε τουριστικό προορισμό.

Υπάρχουν αρκετοί «επιχειρηματίες» που θα θεωρήσουν δεδομένο ότι είσαστε πρόθυμοι να πληρώσετε «τουριστικές τιμές».

Αν κι εδώ που τα λέμε, αν σας αρέσει να τρώτε γεύματα των πέντε πιάτων, λογικό είναι να επωμιστείτε το κόστος.


Μια που αναφέρθηκα στο φαγητό, καλό είναι, όταν πάρετε τον κατάλογο στα χέρια σας, να είστε σε θέση να τον διαβάσετε.

Πόσο δύσκολο είναι να μάθετε να διαβάζετε στα Ιταλικά έστω αυτά που δεν σας αρέσει να τρώτε;

Είναι πολύ εύκολο να παραγγείλετε καρμπονάρα (εννοώντας μακαρονάδα) και να φάτε πίτσα.

Ή να παραγγείλετε πίτσα στην τύχη και να σας έρθει πίτσα με αγκινάρα, μελιτζάνα, η ανανά.


Αν σας αρέσει το μπέϊκον, θα πρέπει να αρκεστείτε στο προσούτο.

Αν δεν έχετε ιδεολογικές αντιστάσεις, μπορείτε άνετα να φάτε άλογο.

Το κρέας όμως γενικά δεν είναι το πιάτο που σας προτείνω.


Η Ιταλική κουζίνα, ιδιαίτερα όταν ξέρεις να παραγγείλεις, έχει εξαιρετικά πιάτα σε πίτσες και ζυμαρικά.

Ενώ οι Ιταλοί έχουν βαθειά γνώση της χρήσης των μυρωδικών και των μπαχαρικών




Πρακτικά, τα μέρη που αξίζει να επισκεφτείτε στην πραγματικότητα είναι σχεδόν άπειρα.


Μπορείτε να πάτε ως το Capo di Santa Maria di Leuca,



να πάτε ως το Taranto. Να κάνετε ένα after στο Maglie, ( φαντάζομαι υπάρχουν παντού εγώ όμως εκεί το είδα)

Πείνασες ενώ πίνεις το ποτάκι σου; Σου ήρθε μια λιγούρα για γλυκό; Έχεις ανάγκη από ένα καφεδάκι; Απλώς, το ζητάς. Μόνο να καπνίσεις δεν μπορείς, αλλά αυτό συμβαίνει σε όλους τους κλειστούς χώρους στην Ιταλία.


Κι εν κατακλείδι να επισκεφτείτε οποιαδήποτε από τις εννιά επαρχίες:

Sternatia, το Martignano, η Calimera, το Soleto, το Zollino, το Martano, το Castrignano dei Greci και το Melpignano.

Κι αφού τα δείτε όλα, η τέλος πάντων όσα προλάβατε ή επιθυμούσατε, αφού ακούσατε ή και χορέψατε Pizzica, αφού μιλήσατε Greci, ήπιατε Grappa και κάνατε τα ψώνια σας, γυρνώντας, κάντε και μια στάση να δείτε και την πόλη του Brindisi. Να μείνετε για μια ακόμα φορά με το στόμα ανοιχτό.

Αν και σας συμβουλεύω όταν μπείτε στην πόλη να είσαστε χορτάτοι και να μην αφήσετε την μηχανή απ’ τα μάτια σας.


Έχοντας πλέων μέτρο σύγκρισης, προτείνω ανεπιφύλακτα για την μετάβαση σας, να χρησιμοποιήσετε το Ionian queen ( endeavor-lines ). Ένα πλοίο με πραγματικά μικρό κόστος και πολύ καλή ποιότητα στην εξυπηρέτηση.

Συνδυασμός που θα σας επιτρέψει να τελειώσετε το ταξίδι σας με τις καλύτερες εντυπώσεις


Καλό ταξίδι!!!

..........................................................................................................................................

Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009

Ηγουμενίτσα - Μπρίντεζι

Φυσικά, αν αυτό το ταξίδι το έκανα μόνος μου, θα ζούσα και θα είχα να διηγηθώ, εντελώς διαφορετικά πράγματα.

Τα μέρη όμως είναι εκεί. Τόσο τα κτήρια, όσο και τα φυσικά τοπία. Η μουσική επίσης.





Και φυσικά, οι άνθρωποι. Που είτε Ιταλικά σου μιλάν είτε Greci, σε κάνουν να νοιώθεις σαν στο σπίτι σου. Πάντα χαμογελαστοί και πρόθυμοι να σε βοηθήσουν να νοιώσεις άνετα. Οικεία.

Ας ξεκινήσω λοιπόν το ταξίδι μου απ το λιμάνι.





Αν φροντίσετε να φτάσετε στην Ηγουμενίτσα από την «Εγνατία οδό», απλώς θα καταλήξετε στο Νέο λιμάνι.
Από εκεί ξεκινάει μετά τα μεσάνυχτα, το πλοίο που θα σας περάσει απέναντι.



Αν φτάσετε αρκετά νωρίς κι έχετε χρόνο για καφεδάκι, υπάρχει μια σύγχρονη εγκατάσταση, που φιλοξενεί αρκετά μικρομάγαζα να πάρετε σοκολατίτσες, περιοδικά και χάρτες για το ταξίδι, κι ένα πραγματικά πολιτισμένο και άνετο χώρο για να πιείτε καφέ.

Σημειώνω εδώ, ότι μπορείτε να βρείτε χάρτη ολόκληρης της Ιταλίας, της Ελλάδας, άλλων χωρών, πόλεων, όμως όχι ειδικά της Νότιας Ιταλίας η πόλεων αυτής!!!

Επίσης, το λιμάνι είναι το τελευταίο μέρος που έχετε την ευκαιρία να ενεργοποιήσετε την περιαγωγή, (Roaming), στο κινητό σας. Ώστε να μπορείτε να έχετε τηλέφωνο όσο είσαστε εκτός Ελλάδος.

Για το πλοίο δεν μπορώ να πω τίποτα. Άνετο ήταν. Την εποχή που πήγαμε όμως, μέσα βρισκόμασταν σχεδόν μόνο εμείς και το προσωπικό. Το οποίο αποτελούνταν από Έλληνες!!!

Το μόνο που αισθάνομαι ότι αξίζει να σημειώσω, αν είσαστε καπνιστές, είναι το κατάστημα με τα αφορολόγητα.

Πάρτε τσιγάρα τώρα!!!
Στην Ιταλία τα τσιγάρα είναι σαφώς ακριβότερα απ’ ότι εδώ και σε περιορισμένη ποικιλία.

Σαν έξυπνοι άνθρωποι, βρείτε μια ήσυχη γωνιά να χαλαρώσετε. Έχετε 7-8 ολόκληρες ώρες μπροστά σας μέχρι ν αναπνεύσετε Ιταλικό αέρα.

Όπως είπε χαρακτηριστικά κάποιος όσο ήμασταν εκεί,: Απέχουμε έναν ύπνο από την Ιταλία.


Προβολή μεγαλύτερου χάρτη
..........................................................................................................................................

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

mantinata

Ti en glicea tusi nifta ti en oria (Τι γλυκειά που είναι η νύχτα κι’ ωραία)
C’ evo ‘e pplonno penseonta ‘s esena (δεν κοιμάμαι και σκέφτομαι εσένα)
C’ ettumpi sti ffenestras su agapimou (κι όταν βγεις στο παράθυρο σου αγάπη μου)
Tis kardiammu su nifto ti penna (της καρδιάς μου άκου λόγια θλιμμένα)

Evo panta ‘s esena penseo (Εγώ πάντα στη σκέψη μου έχω εσένα)
Jati ‘sena fsichimmu ‘gapo (γιατί εσένα ψυχή μου αγαπώ)
Ce pu pao, pu sirno, pu steo (κι όπου πάω, όπου βρεθώ όπου κι αν είμαι,)
‘sti kkardia panta sena ‘vasto (στην καρδιά μου πάντα εσένα βαστώ)

La ri o - la ri o - la le o,
la ri o - la ri o - la la.
la ri o - la ri o - la le o,
la ri o – la ri o la la.

C’ esu mai de’ me gapise oriamu (Μα εσύ ποτέ δεν μ’ αγάπησες ωραία μου)
‘e ssu ponies mai pus emena (και δεν πόνεσε ποτέ η καρδιά σου για ‘μενα )
Mai citt oria chilisu ‘en enifse (πότε τα ωραία χείλη σου δεν άνοιξες)
Na mu pi loja agapi vloimena (να μου πεις λόγια αγάπης ευλογημένα)

{ ltt’ ammaaissu to mago o gliceo (αυτό το βλέμμα σου το μαγικό το γλυκό) }
{ en ghela mai ja mena o ftecho (δεν χαμογελάει σ εμένα τον φτωχό) }
{ mentre evo ‘ci pu sirno pu steo (ενώ εγώ όπου βρεθώ όπου κι αν είμαι) }
{ ‘sti kkardia panta ‘sena vasto (στην καρδιά μου πάντα εσένα βαστώ) }


T asteracia pu panu me vlepune (Τα αστεράκια από πάνω με βλέπουνε)
Ce mo fengo krifizzu ‘nnomena (και μιλούνε κρυφά στο φεγγάρι)
ce jelu ce mu leune: ston anemo (και γελούν και μου λένε: στον άνεμο)
Ta traudia pelis I’ chamena (τα τραγούδια πετάς είναι χαμένα)

La ri o - la ri o - la le o,
la ri o - la ri o - la la.
la ri o - la ri o - la le o,
la ri o – la ri o la la.

{ ma ta jelato evo en ekkiteo (μα τα γέλια τους εγώ δεν κοιτώ) }
{ ce sta lojato ‘en vaddho skupo (και στα λόγια τους δεν βάζω σκοπό) }
{ jati panta ‘s esena penseo (γιατί πάντα σκέφτομαι εσένα) }
{Sti kkardia panta sena vasto (στην καρδιά μου πάντα εσένα βαστώ) }

{ma su plonni teleste ce s ipuno (μα εσύ κοιμάσαι και ίσως στον ύπνο σου) }
{ste tori cino pu e gapimeno (θωρείς αυτόν που σου είναι αγαπημένος) }
{ti jelonta fili t ammadaciasu (σου γελάει σου φιλάει τα ματάκια σου) }
{ce ce ssifti sto pettottu ohimena (και σε σφίγγει στο στήθος του οϊμένα) }


Kali nifta! Se finνo ce feo (καλή νύχτα σ’ αφήνω και πάω)
Plaia su ti pirta priko (κοιμήσου εσύ κι εγώ φεύγω πικραμένος)
Ma pu pao pu sirno pu steo (μα όπου πάω όπου φεύγω όπου στέκομαι)
Sti kkardia panta sena vasto (στην καρδιά μου πάντα εσένα βαστώ)

La ri o - la ri o - la le o,
la ri o - la ri o - la la.
la ri o - la ri o - la le o,
la ri o – la ri o la la.

La ri o - la ri o - la le o,
la ri o - la ri o - la la.
la ri o - la ri o - la le o,
la ri o – la ri o la la.

Πώς να κατανοήσεις και πώς να περιγράψεις την ψυχή και την ζωή αυτών των ανθρώπων.
Πώς να αντιληφτείς πως λειτουργεί ένας λαός που δημιουργεί τέτοια μουσική, που ονομάζει το χωριό του “ kalimera ” και που σε υποδέχεται και σε φιλοξενεί σα να ήσουν ξενιτεμένος, που μόλις επέστρεψες στην πατρίδα σου.

Αν με ρωτήσετε ειλικρινά δεν ξέρω ποιος είναι περισσότερο Έλληνας και πιο κοντά στην αρχαία Ελλάδα. Εγώ; Ή αυτοί; Ακόμα κι αν δηλώνουν πλέον Ιταλοί, πίνοντας Grappa ενώ χορεύουν τον « χορό της αναγέννησης» ψήνοντας κοκορέτσια και αρνιά.

Η συνέχεια επί της οθόνης, αφού βάλω σε μια τάξη τα γεγονότα.

..........................................................................................................................................